- κορφιάς
- οτο οριζόντιο δοκάρι που αποτελεί την κορυφή της στέγης.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
κορφιάς
Look at other dictionaries:
κορφιάς — ο [κορφή] 1. το κορυφαίο οριζόντιο δοκάρι τής στέγης, η κορυφαία δοκός 2. ναυτ. κοινή ονομασία τού ανέμου που φυσάει σε έναν κόλπο από το άνοιγμα προς το εσωτερικό του, αλλ. μπάτης ή μπουκαδούρα … Dictionary of Greek
κορυφαίος — Ο επικεφαλής του Χορού στην αρχαία ελληνική τραγωδία, ο οποίος κανόνιζε τις μελωδίες και τον ρυθμό των χορικών ασμάτων. Ονομαζόταν επίσης μέσος αριστερού ή τρίτος αριστερού, επειδή τον Χορό αποτελούσαν πέντε πρόσωπα και εκείνος καθόταν στη μέση,… … Dictionary of Greek
καβαλάρης — ο (Μ καβαλάρης και καβελάρης και καβαλάριος) αυτός που κάθεται πάνω σε υποζύγιο, κυρίως σε άλογο, ο έφιππος, ο αναβάτης, ο ιππέας νεοελλ. 1. (στα έγχορδα όργανα) ξύλινο όρθιο πλακίδιο, πάνω στο οποίο τεντώνονται οι χορδές, κν. μαγάς 2. το… … Dictionary of Greek
κατάζευγμα — κατάζευγμα, τὸ (Α) [καταζεύγνυμι] η εγκάρσια δοκός, η κεντρική δοκός τής οροφής, ο κολοφώνας, κν. κορφιάς ή καβαλάρης … Dictionary of Greek
κολοφώνας — ο (AM κολοφών, ῶνος) 1. το ύψιστο σημείο στο οποίο φτάνει κάποιος ή κάτι, το αποκορύφωμα (α. «είναι 30 χρόνων κι έχει φτάσει ήδη στον κολοφώνα τής δόξας του» β. «ὁ κολοφὼν τῆς ἀδικίας», Λιθάν.) 2. υπόμνημα που παρατίθεται στο τέλος βιβλίου ή… … Dictionary of Greek
κολπίας — ο (Α κολπίας) [κόλπος] θαλάσσιος άνεμος που δημιουργείται γύρω από τα στόμια τών όχι και πολύ ανοιχτών κόλπων, κορφιάς αρχ. φρ. «κολπίας πέπλος» πέπλος που ανασηκώνεται με τα χέρια, έτσι ώστε να σχηματίζει μεγάλες πτυχές … Dictionary of Greek
κορυφή — Το ανώτατο άκρο, το ύψιστο σημείο· η κ. ενός βουνού. (Μαθημ.) Το ακραίο σημείο ενός σχήματος: κ. τριγώνου, πολυγώνου, πολυέδρου, καμπύλης επιφάνειας κλπ. Έτσι, προκειμένου, για παράδειγμα, για την έλλειψη και την υπερβολή, οι τομές με τους άξονές … Dictionary of Greek
